ေအာင္စာရင္းထြက္တဲ့ေန ့အမွတ္တရ

ဒီေန ့ ၁၀ တန္းေတြေအာင္စာရင္းထြက္တယ္…….အစကေတာ့ ေနာက္လ ၁ရက္ေန ့မွလိုလို ဘာလိုလိုနဲ ့ထြက္မဲ့ထြက္ေတာ့လဲ ၿဗဳန္းစားၾကီးပဲ ေအာင္တဲ့လူေတြ ေပ်ာ္ၾကသလို….က်တဲ့လူေတြကလဲ ငိုေနၾကေလရဲ့ တခ်ိဳ႕ငိုတဲ့လူေတြၾကေတာ့လဲ ဂုဏ္ထူး ၃ခုမွန္းတာ ၁ခုပဲပါလို ့တဲ့….. အမ်ိဳးမ်ိဳးပဲ

ဒီႏွစ္ေတာ့မဆိုးပါဖူး ဆိုင္ကယ္ အိတ္ေဇာေဖာက္ပီး ကဲတဲ့လူမရွိဖူး .. ခါတိုင္းမ်ားဆို
ေအာင္စာရင္းထြက္တဲ့ေန ့ဆို တၿမိဳ ့လံုး ဆူညံေနတာပဲ ….. ဒီႏွစ္ေတာ့ ဂုဏ္ထူးေတြကို
ေတာ္ေတာ္စီစစ္တယ္လို ့ၾကားတယ္ အမ်ားဆံုး ၃ဘာသာထိပဲလို ့ၾကားတာပဲ … က်တဲ့လူ
လဲမ်ားတယ္လို ့ေၿပာတယ္ ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့မသိေသးပါဖူး ….

ၿဖည့္စြက္သတင္း ဒီေန ့ေတာ့ သတင္းစာေတြထဲမွာဂုဏ္ၿပဳတာေတြပါလာပီ အ.ထ.က(၁၆) က
၆ဘာသာဂုဏ္ထူး ၁၁ ဦးတဲ့ က်န္တဲ့ဂုုဏ္ထူးရတဲ့လူေတြလဲ မ်ားၾကီးပဲတဲ့

သူမ်ားေတြေတာ့မသိဖူး… ေပါက္ေပါက္ဆုပ္တုန္းကဆိုရင္ နက္ၿဖန္ေအာင္စာရင္းထြက္
မယ္ဆိုရင္ ဒီေန ့လိုညဆိုရင္ အိပ္လို ့ကို မေပ်ာ္ဖူး … ေၾကာက္ေနတာ.. ငါေအာင္မွေအာင္ပါ့
မလားးး… တကယ္လို ့ငါစာေမးပဲြက်ခဲ့ရင္…ဘာညာေပါ့တေယာက္ထဲ ေလွ်ာက္ေတြးပီးလန္ ့
ေနတာ …. အိပ္မရမယ့္ အတူတူဆိုပီး သူငယ္ခ်င္းေတြဆီ ဖုန္းဆက္ၾကည့္ေတာ့ သူတို ့ လဲတူတူပဲ …. အဲဒါနဲ ့တညလံုးသူတို ့နဲ ့ဖုန္းေၿပာပီး မနက္ ၄နာရီေလာက္ၾကေတာ့ ဘုရားၾကီး
သြားမယ္ဆိုပီး ထြက္ခဲ့ၾကတယ္ … ဘုရားေရာက္ေတာ့လဲ ဘုရားကန္ေတာ့ေနလိုက္ၾကတာ
အၾကာၾကီးပဲ … ဟိဟိ .. ေၾကာက္တာ ေၾကာက္တာ …. ေပါက္ေပါက္ဆုပ္လဲ ဘုရားမွာဆုေတြ
ေတာင္းရတာ အေမာပဲ ဂုဏ္ထူးမပါရင္ေနပါေစ … စာေမးပဲြၾကီးပဲေအာင္ပါေစဆိုပီး ဆုေတြေတာင္းရတာအေမာ …. ဘုရားၾကီးကအၿပန္ေစာေသးတယ္ဆိုပီး မုန္ ့၀င္စားၾကတယ္
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က အ.ထ.က (၁၄) မွာ ေၿဖရတာဆိုေတာ့ သူ ့ေက်ာင္းကို အရင္လမ္းၾကံဳေတာ့ သူ ့ေအာင္စာရင္းအရင္သြားၾကည့္တယ္ …. သူေအာင္တယ္တဲ့
ဂုဏ္ထူးတစ္ခုေတာင္ပါေသးတယ္တဲ့… သူကေတာ့၀မ္းသာအားရေပါ့ … ေနာက္ အ.ထ.က(၄) ကုိသြားတယ္ ဒီတစ္ခါေပါက္ေပါက္ဆုပ္အလွည့္ေပါ့ ေၾကာက္လုိက္တာ
ေအာင္မွေအာင္ပါ့မလားဆိုပီး … သြားလဲသြားၾကည့္ေရာ ေအာင္ယံုတင္မကဖူး ဂုဏ္ထူး ၁ ခုၾကီးမ်ားေတာင္ပါတယ္တဲ့ (ၾကံဳတုန္းၾကြားလိုက္တာ :P)ေပ်ာ္လိုက္တာကိုေၿပာမေနနဲ ့…. ၿပီးေတာ့
အ.ထ.က (၁၂)တစ္ေက်ာင္းပီးတစ္ေက်ာင္းသြားၾကည့္ၾကတာ ….. သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုးလဲ
အကုန္ေအာင္ၾကတယ္ တခ်ိဳ ့က ၃ ခု တခ်ိဳ ့က ၄ ခု အားက်စရာၾကီးေတြ ……
အိမ္ကလူေတြလဲဒီအခ်ိန္ဆိုေမွ်ာ္ေနၾကေလာက္ပီ ဆိုၿပီး အိမ္ၿမန္ၿမန္ၿပန္ ၀မ္းသာအားရေၿပးေၿပာတယ္
အဲဒီေန ့ကေတာ့လံုး၀ေအးေဆးပဲ ဆူမယ့္လူမရွိဖူး လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ပဲ ....ေနာက္သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ မႏၱေလးေတာင္တတ္မယ္ဆိုၿပီး ခ်ိန္းထားတာ လူစုကဲြၿပီး မႏၱေလးေတာင္ေၿခမွာမုန္ ့စားၿပီး ၿပန္လာခဲ့တယ္ …. ဘာရယ္ေတာ့မဟုတ္ပါဖူး လူမ်ားေတြ ၁၀ တန္းေအာင္စာရင္းထြက္လို ့ ေပါက္ေပါက္ဆုပ္ တုန္းက ခံစားခဲ့ရတဲ့ အေတြ ့အၾကံဳေလးကို ေရးလိုက္တာပါ

အစအဆံုးဆိုရင္

ျပီးသြားျပီ

ဘေလာ့ခ္လက္မွတ္

ညေလးေက်းဂ်ဳးေၾကာင့္ရ၀ါးပီ
ဒီမွာညေလးကအၿပည့္အစံု
ေရးေပးထားတယ္.... ေပါက္ေပါက္ဆုပ္လိုပဲ စမ္းၾကည့္ေပါ့

အစအဆံုးဆိုရင္

ျပီးသြားျပီ

ကန္၀န္၏ အသက္ကိုကယ္လိုက္ပံု

ဘိုးေတာ္မင္းတရားၾကီးသည္ရတနာသိခၤေရႊဘိုၿမိဳ႕ေတာ္သို႕ၾကြၿမန္း၍နႏၵာကန္ေတာ္ၾကီး
က်ိဳးေပါက္ပ်က္စီးသည္တို႕ကို ဆည္ဖို ့ၿပင္ဆင္ေတာ္မူၿပီး အမိန္႕ခ်မွတ္

သည္မွာ ………….

“ ဤနႏၵာကန္ေတာ္ၾကီးကို တည္ေဆာက္စဥ္အခါက ၊ လူအား , ႏြားအား အမ်ားအၿပားသံုးၿပီး
တပင္တပန္းတည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့အတြက္ အလြန္ၾကီးက်ယ္ ခိုင္ခံ့ပါလ်က္ ၾကည့္ရွဳေစာင့္ေရွာက္
တဲ့ကန္၀န္အဆင့္အဆင့္ ၀တၱရားလစ္ဟင္း ပ်က္ကြက္လို ့က်ိဳးေပါက္ပ်က္စီးရတယ္လို ့ ငါကိုယ္ေတာ္ၿမတ္ယူဆတယ္ ။ အခုတဖန္ၿပန္လည္ ဆည္ဖို ့မြမ္းမံရတဲ့အေရးမွာလဲ အလြန္၀န္ေလးပင္ပန္းၾကရတယ္ ။ ေနာက္ထပ္တဖန္ ၿပဳၿပင္ရၿပန္လွ်င္လဲ ပင္ပန္းၾကီးစြာ လုပ္ေဆာင္ရမွာမို ့ယခုလက္ရွိကန္၀န္က အထူးဂရုၿပဳၿပီး ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ရမယ္ ။ ၀တၱရားလစ္ဟင္းလို႕ ယြင္းပ်က္က်ိဳးေပါက္တယ္လို ့ၾကားရလွ်င္ ကန္၀န္အားအသက္ဆံုး
ေအာင္စီရင္ရမည္ ” ဟု အမိန္ ့ေတာ္ခ်မွတ္ၿပီးကန္၀န္ကိုတာ၀န္ခ်ထားခဲ့တယ္တဲ့.. ။

ႏွစ္မ်ားစြာမၾကာမီပင္ ရတနာသိခၤကုန္းေဘာင္ၿမိဳ႕တြင္ ေလေရာမိုးပါ ၿပင္းထန္စြာတိုက္ခတ္ရြာ
သြန္းၿပီး ၿမစ္ေခ်ာင္းအင္းအိုင္တို ့ပါ ေရလွ်ံၿပီး နႏၵာကန္ၾကီးလည္းက်ိဳးေပါက္ပ်က္စီး
သြားတယ္….ကန္၀န္က ဘိုးေတာ္မင္းတရားက ၿပင္းထန္စြာခ်မွတ္ထားေသာ အမိန္႕ေတာ္ေၾကာင့္ ေသေဘးကို ရင္ဆိုင္ေနရၿပီဆိုၿပီး အလ်င္အၿမန္ပဲအမရပူရေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ကို အေၿပးအလႊား လာေရာက္ၿပီးဦးေပၚဦးထံ အသနားခံတယ္ …. အမတ္ၾကီးဦးေပၚဦးသည္ ေနာက္တေန႕ ညီလာခံသို ့ကန္၀န္ကိုပါ ေခၚေဆာင္သြားၿပီး
အနီး၌ေနေစသည္ ။ ထို ့ေနာက္ဘိုးေတာ္မင္းတရားၾကီးအား ေေလွ်ာက္ထားသည္မွာ …….

“ ဘုရားကၽြန္ ၀န္ငေပၚဦး ရုိေသစြာေလွ်ာက္ထား၀ံ့ပါသည္ ။ ဤေလာကဓာတ္ၾကီးတြင္ ေရ ၊
ေလ ၊ ေၿမ ၊ မီး ၊ ဓာတ္ၾကီးေလးပါးတို ့ လႊမ္းမိုးအုပ္ခ်ဳပ္သည္ကို က်မ္းဂန္အၿဖာၿဖာ၌ လည္းရွိပါ
သည္ဘုရား ….. ေလဖ်က္၍ ေရတတ္ရသည္ ….. ေရတတ္၍ ေၿမပ်က္ရသည္မွာ ေလာကတံထြာ ဓမၼတာပင္ၿဖစ္ပါသည္ဘုရား ……..ယခုရက္ပိုင္းအတြင္းမွာ ရတနာသိခၤေရႊၿမိဳ ့
ေတာ္၌ မိုးေကာင္းေလထန္ အဆမတန္ ရြာသြန္းမွဳေၾကာင့္ ၿမစ္ေခ်ာင္း ၊ အင္းအိုင္တို ့ ေရလွ်ံၿပီး နႏၵာကန္ေဘာင္ကို ေရတိုက္စား၍ နႏၵာကန္ၾကီး က်ိဳးေပါက္ပ်က္စီးသြားပါသည္ ဘုရား …… ဤအေရးမွာ ကန္၀န္၏ တာ၀န္၀တၱရား ခၽြတ္ယြင္းမွဳတစံုတရာ မရွိပါ ။ တစံုတေယာက္ေသာသူက လာေရာက္ဖ်က္စီးလွ်င္ အသက္ကိုပင္စြန္ ့၍ အရွင့္ အမွဳေတာ္ကိုထမ္းရြက္မယ့္သူပင္ၿဖစ္ပါသည္ ။ ယခုတမူကမၻာေလာကဓာတ္ၾကီးကိုပင္ ဖ်က္ဆီးႏုိင္သည့္ ေရအားက ကန္ေဘာင္ေၿမကိုတိုက္စားသၿဖင့္ နႏၵာကန္ၾကီး က်ိဳးေပါက္ပ်က္စီးရသည့္ အေရးေၾကာင့္ ကန္၀န္ကို ေသေဘးမွ ခ်မ္းသာခြင့္ေပးေတာ္မူပါဘုရား ” ဟုေလွ်ာက္ထားေတာ့
မင္းတရားၾကီးကၿပံဳးေတာ္မူၿပီး …..

“ ကန္၀န္က ဦးေပၚဦးကို ေရွ့ေနေခၚလာသကိုးကဲြ ့” ဟု မိန္ ့ေတာ္မူၿပီးအသက္ေဘးကေန

ခ်မ္းသာခြင့္ေပးလိုက္တယ္တဲ့ ……….
စကားအရာမွာေတာ္ေတာ္တတ္တဲ့ ဦးေပၚဦးပဲေနာ္…. ဘုရင္ၾကီးလဲ ၿငင္းမရေအာင္
ကန္၀န္မွာလည္းအၿပစ္မရွိတာေပၚလြင္ေအာင္ ေၿပာသြားႏိုင္တယ္ …… အဲလိုေတာ္ေပမယ့္
ဦးေပၚဦးေတာင္မွ စကားအရာမွာ အရွံဳးေပးလိုက္ရတဲ့ လူတစ္ေယာက္ရွိတယ္ သိၾကလား???
သိတယ္ဆိုရင္လဲေၿပာၿပၾကအံုးေနာ္ ေပါက္ေပါက္ဆုပ္ေၿပာမယ့္လူနဲ ့မတူဖူးဆိုရင္ …
ေနာက္တစ္ေယာက္မ်ားလားလို ့အဲခါၾကရင္လဲ အဲဒီလူအေၾကာင္းေလးကို သိသမွ်ေလး
ေရးေပးၾကပါေနာ္
အဲဒီအေၾကာင္းေနာက္မွထက္ေရးေပးေတာ့မယ္ ….
ခုေတာ့ဂေလာက္ပဲေပါ့….. သင့္အတြက္မနက္ၿဖန္ … မၾကာမီလာမည္ ေမွ်ာ္……… ဟိဟိ

အစအဆံုးဆိုရင္

ျပီးသြားျပီ

အေဖ

ေဖၿမင့္ရဲ႕ ႏွလံုးသားအာဟာရ ရသစာေပမ်ားထဲကေနဖတ္ၿပီး သေဘာက်လို ့တင္လိုက္တာပါ

ကၽြန္ေတာ္

၄ႏွစ္သားတုန္းက ငါ့ေဖေဖၾကီး ဘာမဆို လုပ္တတ္တယ္ ။

၅ႏွစ္ ……………. ငါ့ေဖေဖၾကီး မသိတာ ဘာမွမရွိဖူး ။

၆ႏွစ္ ……………. ငါ့အေဖက မင္းအေဖထက္တတ္တယ္ကြ ။

၈ႏွစ္ ……………. တို႕အေဖက အကုန္လံုးေတာ့လည္း အတိအက်မသိဖူး ။

၁၀ႏွစ္ ………… အေဖတို႕ငယ္ငယ္တုန္းကနဲ႕ခုနဲ႕က တၿခားစီပဲ ။

၁၂ႏွစ္ …………. အင္းအဲဒါေတာ့ အေဖလဲ ဘယ္သိပါ့မလဲ ၊
သူကအသက္သိပ္ၾကီးၿပီဆိုေတာ့
ကေလးတုန္းက အေၾကာင္းေတြ မမွတ္မိႏုိင္ေတာ့ဖူး ။

၁၄ႏွစ္ ………… အေဖကေတာ့ထည့္ေၿပာမေနနဲ႕ ၊ သူကေရွးရုိးသမားၾကီး ။

၂၁ႏွစ္ ………… အဘိုးၾကီးလား ….. ထားပါ ၊ ေအာက္ေနၿပီ …. လံုး၀ေအာက္ေနၿပီ ။

၂၅ႏွစ္ ………… အေဖလည္း နဲနဲပါးပါးေတာ့သိတယ္ ၊ မသိလို ့လည္းမၿဖစ္ဖူးေလ
လူၾကီးပဲဟာ ။

၃၀ႏွစ္ ………… အေဖကိုနဲနဲပါးပါးေမးၿမန္းၾကည့္ရင္ေကာင္းမယ္ ထင္တယ္
ဘာပဲေၿပာေၿပာသူက အေတြ ့အၾကံဳအမ်ားၾကီးရွိတယ္ ။

၃၅ႏွစ္ ………... အေဖနဲ ့တိုင္ပင္ၿပီးမွပဲ ဒီကိစၥအတြက္ ငါတခုခုလုပ္ႏုိင္မယ္ ။

၄၀ႏွစ္ ………… အေဖသာဆိုရင္ ဒီကိစၥကို ဘယ္လိုေၿဖရွင္းမလဲမသိဖူး …..

အေဖက အေတြ႔အၾကံဳစံုတယ္ ၊ အေၿမာ္အၿမင္လဲရွိတယ္ ။

၅၀ႏွစ္ ………… ဒီကိစၥ အခုေနသာ အေဖနဲ႕တိုင္ပင္ခြင့္ရမယ္ဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ပဲ
ေပးရေပးရ ငါေပးပါတယ္ ။ အေဖ့အရည္အခ်င္းေတြ သူရွိတုန္းက
ေကာင္းေကာင္းသတိမထားခဲ့မိတာ သိပ္ႏွေၿမာစရာေကာင္းတယ္….
တကယ္ဆို ငါအေဖ့ဆီက အမ်ားၾကီးရလိုက္ဖို႕ေကာင္းတယ္ ။

သယ္ဂ်င္းတို ့လဲ ဒီလို မၿဖစ္ေစနဲ ့ေနာ္ .............

အစအဆံုးဆိုရင္

ျပီးသြားျပီ

မိုးေတြရြာရင္

မုိးအေၾကာင္းေရးလို ့ သန္ ့ေဇာ္မင္းက တတ္လိုက္ေတာ့လဲ
ေရးရေတာ့မေပါ့ေလ……….ဘာေတြေရးရမလဲဆိုတာကို မသိေတာ့
ဟိုလူေရးထားတာၾကည့္လိုက္ ဒီလူေရးတာၾကည့္လိုက္နဲ ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ဘာၿမင္တယ္ မွတ္သလဲ မန္းေလးၿမိဳ ့ၾကီးခ်ိဳင့္ေပါတာကိုၿမင္လိုက္ရတယ္ ဟိဟိ ……
ဟုတ္ေတာ့လဲဟုတ္တယ္ မန္းေလးၿမိဳ ့ရဲ့ခိ်ဳင္ ့ေပါခ်က္ကေတာ့ လကမၻာေပၚက
ို ေရာက္သြားသလားထင္ရတယ္ ….. ဒါေပမယ့္ အဲဒါေတြကေတာ့
တခါတုန္းကေပါ ့ ( ရသ နဲ ့ ဂ်င္နီ ဆိုတဲ့သီခ်င္းမဟုတ္ )
ခုေတာ့အဲလိုဟုတ္ေတာ့ဖူးလားေမးလာရင္ေတာ့ ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္ေသးတယ္
ဒါေပမယ့္ အရင္ကေလာက္ေတာ့မဆိုးေတာ့ဖူးေပါ့ ။ အဲလိုဆိုေတာ့လဲ
အထင္ၾကီးမသြားနဲ ့အံုး …. ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးလမ္းေတြပါ …….. ဟိဟိ
မိုးအေတြရြာရင္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းကေန ဘယ္ေတြေရာက္ကုန္ပါလိမ့္ …….
မိုးေတြရြာရင္ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ အရမ္းေပ်ာ္တာေပါ့ မိုးရြာရင္
ေက်ာင္းထဲမာထီးတေခ်ာင္းနဲ ့ေလ်ာက္သြားလို ့ရတယ္ …. ေနာက္ပီးမိုးရြာေတာ့
အတန္းထဲမာလူမစံုလို ့ဆိုပီး စာမသင္ဖူးသင္တဲ့ဆရာမကေတာ့သင္တယ္ မသင္တာကမ်ားတယ္ ။။။။။။။။။
မွတ္မိေသးတယ္ ၂၀၀၃ ေလာက္ကထင္တယ္ အဂၤလိပ္စာေၿဖတဲ့ေန ့ၾကီး
မိုးေတြရြာတာ အဲဒီ မိုးကညကတည္းကရြာတာ ညတုန္းကမိုးရြာတာသိတယ္ေလ
အိပ္ေကာင္းေကာင္းနဲ ့အိပ္တာေအးေဆးေပါ့ … မိုးလင္းတဲ့ထိမတိတ္ေသးဖူး မိုးလင္းလို ့ၿပတင္းေပါက္ဖြင့္လိုက္ေတာ့မွအားပါးပါး အိမ္ေရွ ့မွာ ေရၿပင္ၾကီးၿဖစ္ေနတာ
ပလက္ေဖာင္းေတာင္မၿမင္ရေတာ့ဖူး ……….ဒါနဲ ့ေက်ာင္းေစာေစာသြားမွၿဖစ္မယ္ဆိုပီး
အေစာဆံုးထြက္တာပဲ ဒါေပမယ့္ေက်ာင္းကို တစ္နာရီခြဲေက်ာ္ေနာက္က်ပီးမွေရာက္တယ္ အတန္းထဲေရာက္ေတာ့ လူလဲမစံုေသးပါဖူး ။ကိုယ့္ထက္ေနာက္က်တဲ့လူေတြေတာင္ရွိေသး …
အဲဒါကားနဲ ့လာတဲ့လူေတြေလ လမ္းမွာကားေတြပိတ္ေနလို ့လမ္းေလွ်ာက္လာၾကတဲ့လူေတြ ... ကိုယ္တို ့ကေတာ့ ဆိုင္ကယ္နဲ ့ဆိုေတာ့ေအးေဆးပဲ ဟိုၾကားက၀င္ဒီၾကားက၀င္နဲ ့ေရာက္သြားတာေလ... အဲဒီေန ့ကေတာ့ေနာ္ အတန္းေစာင့္တဲ့ ဆရာ ၊ ဆရာမေတြက ဘာမေၿပာဖူး လံုး၀လံုး၀ ေအးေဆးပဲ ….. ဟိဟိ

မိုးသီခ်င္းေလးကိုေတာ့သတိရတယ္ ငယ္ငယ္တုန္းကမိုးေတြရြာရင္ဆိုေနၾကသီခ်င္းေလးပါ

~~~မိုးရြာရင္မိုးေရခ်ိဳးမယ္ ေမေမလာရင္ႏို ့စို ့မယ္ ~~ ေဖေဖလာရင္အုန္းသီးခြဲစားမယ္

ခုတေခါက္မိုးကလဲ ေတာ္ေတာ္သည္းတယ္ အိမ္ထဲထိေတာင္ေရ၀င္တယ္
ဒါေတြကေတာ့မိုးနဲ ့ပတ္သတ္တဲ့ အမွတ္တရေလးေတြပါ ………

မိုးေတြရြာရင္ေတာ့ အိမ္ေရွ့မွာထိုင္ၿပီး ၿဖတ္သြားေနတဲ့ ဆိုင္ကယ္ေတြ ကားေတြကို
ထိုင္ၾကည့္ေနတတ္တယ္ ။ တခါတေလ သီခ်င္းေလးနဲ ့ၿငိမ့္ေနတတ္တယ္ ။ တခါတေလၾက
မိုးေအးေအးနဲ ့ေကြးေနတတ္တယ္..............
ကဲေရးလို ့ေတာ့ပီး၀ါးပီ ၿပန္တတ္စရာ ၂ေယာက္ေတာ့က်န္ေသးတယ္
အဲဒီလူေတြကေတာ့………
အာလူးေလး
ယားယားေလး
တို ့ကိုတတ္ ( tag )လိုက္ပီေနာ္ ၿပန္ေရးေပးၾကအံုး တတ္တယ္ထင္ပီး ေၿခမခ်ိဳးမေနနဲ ့အံုး

အစအဆံုးဆိုရင္

ျပီးသြားျပီ

စုေဆာင္းထားေသာ ဒႆနေလးမ်ား

+ အခ်ိန္ရယ္၊ပတ္၀န္းက်င္ရယ္၊ေလာကႀကီးရယ္
အဲဒီသံုးခုက မင္းကိုအျမဲတမ္းသြန္သင္ဆံုးမေနတယ္…
ခံယူတတ္ေအာင္ႀကိဳးစားပါ။
လူတေယာက္ကိုအႀကံေပးဖို႔ တအားခက္မယ္…
ေ၀ဖန္ဖို႔က်ေတာ့ တအားလြယ္ေနလိမ့္မယ္…။

+ စက္ကူေပၚမွာ လွပတဲ့အိမ္ေလးတလံုးျဖစ္ေအာင္ေရးျခစ္ဖို႔လြယ္ေပမယ့္
ေျမျပင္မွာ ခိုင္ခန္႔တဲ့အိမ္ေလးတလံုးေဆာက္ဖို႔ အေတာ္ခက္ခဲပါတယ္..
ေလာကမွာ ခိုင္မာတဲ့ဘ၀တခုတည္ေဆာက္ဖို႕ကေတာ့ ပိုျပီးေတာ့ခက္ခဲပါတယ္။

+ ျဖစ္ျပီးခဲ့တဲ့ျပသနာေတြအတြက္…
WHY? လို႔ေမးေနမယ့္အစား
HOW? လို႔ေမးျပီးေျဖရွင္းလိုက္ပါ။

+ ကိုယ့္ယံုၾကည္ခ်က္ကိုယ္တည္ေဆာက္…

ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚကိုယ္ရပ္…ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေလ်ာက္။
ပတ္၀န္းက်င္ ရဲ႕ခ်ီးက်ဴးမႈကိုအလြန္အမင္းသာယာစရာမလိုဘူး…

အဲဒီလိုပဲ ..ကဲ့ရဲ႕မႈကိုလည္းတုန္လႈပ္စရာမလိုပါဘူး….။

+ ရာနႈန္းျပည့္ရိုးသားမႈနဲ႔ ကိုယ့္ဘ၀ကို အဆင္ေျပေအာင္ေနလို႔ရတယ္ဆိုတာကို

ယံုၾကည္သူနဲတယ္….

မုသားမပါလကၤာမေခ်ာဆိုတာကို လက္ခံက်င့္သံုးတဲ့သူ

မ်ားေနတယ္…….ဘာေၾကာင့္လဲ….

ေၾကာက္လို႔..။ ဘာကိုေၾကာက္တာလဲ..။မရမွာကို။

ဘာကုိမရမွာလဲ..။ခင္မင္မင္မႈမရမွာ။ေငြမရမွာ။

လူေတြရဲ႕ထိုက္ထိုက္တန္တန္ယံုၾကည့္မႈမရမွာကိုေတာ့မေၾကာက္ၾကဘူးလား..။

မရိုးသားတဲ့လူ၊မယံုၾကည္ထိုက္တဲ့လူလို႔အထင္ခံရမွာ မေၾကာက္ၾကဘူးလား…။

(ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိက)

+ ေလွေလွာ္ရင္းမုန္တိုင္းမိခဲ့ရင္..
ဒီမုန္တိုင္းေပ်ာက္ကြယ္သြားပါေစလို႔ဆုေတာင္းေနမယ့္အစား..
အဲဒီ မုန္တိုင္းကိုမင္းရဲ႕ေလွနဲ႔ဘယ္လိုျဖတ္ေက်ာ္မလဲဆိုတာ……………..။

+ မေန႔ကဘာျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုတာေတြးျပီး စိတ္ဓါတ္မက်နဲ႔….
ဒီေန႔ဘာျဖစ္ျပန္ျပီဆိုျပီးေတာ့လည္း Attention မထားနဲ႔….
မနက္ျဖန္ဘာျဖစ္လာဦးမယ္ဆိုျပီးေတာ့လည္း ေတြးပူမေနနဲ႔..
မေန႔က ျဖစ္ခဲ့တာေတြထဲကသင္ခန္းစာယူ
ဒီေန႔ျဖစ္တဲ့ဟာကို အေကာင္းဆံုးျပဳျပင္..
မနက္ျဖန္……မေန႔ကနဲ႔ဒီေန႔လိုမျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္မယ္ဆိုတာစဥ္းစား…။

အစအဆံုးဆိုရင္

ျပီးသြားျပီ

နဂါးမင္း ဘုရားပင့္ပံုၿပင္

တရံေရာအခါ ဘ၀ရွင္မင္းတရားၾကီးက စစ္ကိုင္းဖက္မွာကိန္း၀တ္ေတာ္မူေသာ ရုပ္ပြားဆင္းတုေတာ္တစ္ဆူကို အမရပူရေရႊၿမိဳ ့ေတာ္ကို ပင့္ေဆာင္ကိုးကြယ္ေတာ္မူလိုေသာဆႏၵေၾကာင့္ ၀န္ၾကီး ၊ မွဴးၾကီး ၊ အတြင္း၀န္ တို ့ ၾကီးၾကပ္၍ ေလွေတာ္ ေလွကား တံခြန္ ကုကၠား အမြန္မြန္ အၿမတ္ၿမတ္ အိုးစည္ ဗံုေမာင္း ၿငိမ့္ေညာင္းသာယာစြာၿဖင့္ ပင့္ေဆာင္ေတာ္မူခဲ့ရန္ အမိန္ ့ေတာ္ခ်မွတ္သည့္အေလ်ာက္ ၀န္ၾကီး ၊ အတြင္း၀န္တို ့ ၾကီးၾကပ္ကာ ရုပ္ပြားေတာ္ၿမတ္ကို စစ္ကိုင္းဖက္ကမ္းမွ ပင့္ေဆာင္ေတာ္မူလာရာ ဧရာ၀တီၿမစ္ အလယ္တြင္ ေလၿပင္းမုန္တိုင္းက်ၿပီး ေလွေဖာင္ေတာ္ပ်က္စီး လူေပါင္းတစ္ရာေက်ာ္ပါ ေရနစ္ေသဆုံးက်ၿပီး ရုပ္ပြားေတာ္လဲ ၿမစ္အတြင္းသို ့ သက္ဆင္းနစ္ၿမဳပ္သြားေလသည္ ။
ပင့္ေဆာင္ေတာ္မူေစေသာ ရုပ္ပြားေတာ္ ေရတြင္နစ္ၿမဳပ္သည့္အေၾကာင္း ဘိုးေတာ္ဘုရားသိေတာ္မူပါက တာ၀န္ရွိၾကေသာ ၀န္ၾကီး ၊ အတြင္း၀န္ႏွင့္တကြ မ်ားစြာေသာ အမွဳထမ္း ၊ အရာထမ္းတို ့မွာ ရာဇ၀တ္ၿပစ္ဒဏ္ခံရေတာ့မည့္ ေသေဘးကိုေၾကာက္ရြံ ့ၾက၍ အမတ္ၾကီးဦးေပၚဦးအား အၿပစ္ေဘးမွခ်မ္းသာရေအာင္ ဘုရင္မင္းၿမတ္ထံ ေလွ်ာက္ထားေပးရန္ လာေရာက္ေတာင္းပန္ၾကေလသည္ ။
ဦးေပၚဦးသည္ ဘိုးေတာ္ဦး၀ိုင္းရွိရာ စံနန္းေတာ္သို ့၀င္ေရာက္ခစားၿပီး ေလွ်ာက္ထားသည္မွာ ......


" မွန္လွပါ ၊ ေရႊဘုန္းေတာ္ကၽြန္ ၀န္ငေပၚဦး အထူးသံေတာ္ဦး တင္လိုပါ၍ ေရႊနားဆင္ေတာ္မူပါဘုရား ၊ အစိေႏၱရ သံုးေလာကထြတ္ထား သဗၺညဳ ၿမတ္စြာဘုရားသည္ ရာဇၿဂိဳလ္ၿပည္ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္းေတာ္၌ ေနေတာ္မူသည့္ကာလ၌ ေ၀သာလီၿပည္၌ ကပ္သံုးပါးဆိုက္ေရာက္၍ ၿမတ္စြာဘုရားထံ ကယ္မေတာ္မူပါရန္ ပင့္ေလွ်ာက္ၾကသၿဖင့္ ေ၀သာလီၿပည္သို ့ၾကြေရာက္ေသာအခါ ၿမတ္စြာဘုရား၏ တန္ခိုးအာႏုေဘာ္ေၾကာင့္ တေစၧ ေၿမဘုတ္ဘီလူးတို ့ကို ႏွင္ထုတ္ၿငိမ္းေအး ေ၀သာလီၿပည္ၾကီးကို ေဘးရန္ကင္းေစၿပီးေနာက္ ၊ ရာဇၿဂိဳလ္ၿပည္သို ့ ၿပန္လည္ၾကြခ်ီလာရာ ၊ ၿမစ္ဆိပ္သို ့ အေရာက္တြင္ ဂဂၤါၿမစ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ရေသာ နဂါးမင္းသည္ လူနတ္တို ့မွ ၿမတ္စြာဘုရား၏တရားေတာ္ကိုနာၾကားရကုန္သည္ ၊ ငါတို ့
ေရနတ္နဂါးမ်ားကား ၿမတ္စြာဘုရား၏တရားေတာ္ကို နားၾကားခြင့္မရ ၊ ၿမတ္စြာဘုရားကို နဂါးၿပည္သို ့ ့ပင့္ေဆာင္ၿပီး ခမ္းနားစြာပင့္ေဆာင္ၿပီး တရားေရေအး အၿမိဳက္ေဆးကို တိုက္ေကၽြးေတာ္မူရန ္ၿမတ္စြာဘုရားထံ ေလွ်ာက္ထားေတာ္မွသင့္မည္ဟု ၾကံစည္ၿပီးလွ်င္ ၿမတ္စြာဘုရားၾကြခ်ီေတာ္မူရာ ဂဂၤါၿမစ္အေရာက္တြင္ ေလ်ာက္ပတ္ပင့္ေဆာင္ေလသၿဖင့္ ၿမတ္စြာဘုရားသည္သတၱ၀ါအမ်ားကို ကယ္မေတာ္မူလိုေသာ ေမတၱာေတာ္အဟုန္ေၾကာင့္ နဂါးမင္း ေလွ်ာက္ထားခ်က္ကိုသည္းခံေတာ္မူၿပီး ၊ ေနာက္ပါ သံဃာေတာ္ငါးရာႏွင့္တကြ နဂါးၿပည္၌ ညသံုးပတ္လံုးတရားေရေအး အၿမိဳက္ေဆးကို တိုက္ေကၽြးေတာ္မူ၍ နံနက္ဆြမ္းစားၿပီးမွ လူ ့ၿပည္လူ ့ရြာသို ့ ့ၿပန္လည္ၾကြလာေတာ္မူသည္ကို က်မ္းဂန္၌ အထင္အရွားရွိေတာ္မူပါသည္ "

" ယခုလဲမင္းၾကီးက ၀န္ၾကီး ၊ အတြင္း၀န္မ်ားအား ဘုရားပင့္ေစလႊတ္ေတာ္မူသည့္အတိုင္း စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕က ပင့္ေဆာင္၍အလာတြင္ ေရလယ္အေရာက္မွာ ေဘာဂ၀တီ နဂါးၿပည္က ၿမတ္စြာဘုရားကိုယ္ပြား ဆင္းတုေတာ္ကို ပူေဇာ္လိုသည့္ဆႏၵအားေၾကာင့္ ေနာက္ပါတပည့္သားလူတစ္ရာႏွင့္တကြ အတင္းအဓၶမ ပင့္ေဆာင္၍သြားပါေၾကာင္း ရွိခိုးသံေတာ္ဦးတင္အပ္ပါေၾကာင္း " ဟုေလွ်ာက္ထားေလလွ်င္ ဘိုးေတာ္ဘုရားသည္

" ယခုငါ့အား တင္ေလွ်ာက္သည္မွာ လူတရာႏွင့္တကြ ေရထဲသို ့ ဆင္းတုေတာ္က်သြားဟန္ရွိၿပီ " ဟုသိၿမင္ေတာ္မူၿပီး သက္ၿပင္းခ်ကာ " ေရထဲတြင္နစ္ရသည့္ လူတစ္ရာႏွင့္က်န္ရစ္သူမ်ားသို ့ ဆုေတာ္မ်ားခ်ီးၿမင့္၍ ေကာင္းမွဳကုသိုလ္မ်ားၿပဳပါဘိ " ဟု အမိန္ ့ေတာ္ရွိလိုက္သၿဖင့္ တာ၀န္ရွိေသာ ၀န္ၾကီး ၊
အတြင္း၀န္တို ့မွာ ရာဇ၀တ္ေဘးမွ ကင္းေ၀းၾကရသၿဖင့္ အမတ္ၾကီးဦးေပၚဦးကို ၾကည္ညိဳမဆံုး ၊ ၀မ္းေၿမာက္မဆံုး ရွိၾကရေလသတည္း ။

အစအဆံုးဆိုရင္

ျပီးသြားျပီ

ေဟာ့ေပါ့အေၾကာင္း

မေန ့ကမိုးေတြအရမ္းရြာတယ္ ။ ရြာလိုက္တာမွ မနက္တည္းကရြာတာ ညေနေစာင္းမွပဲတိတ္ေတာ့တယ္ ။ တလမ္းလံုးလဲ ေရေတြကိုၿပည့္လွ်ံေနတာပဲ ။ မိုးကလဲမရြာတုန္းကလဲမရြာလို ့ ရြာေတာ့လဲ တၿမိဳ ့လုံးေရေတြကို လႊမ္းသြားတာပဲ ။ သိတယ္မလား မန္းေလးမိုးေလ ။

မိုးေတြရြာေနတုန္းအေၿပးအလႊားေလးရုိက္ထားတာ

အဲဒီ မိုးေအးေအးေန ့မွာပဲ ေဟာ့ေပါ့လုပ္စားၿဖစ္တယ္ ။ စားခ်င္ေတာ့လဲ မိုးထဲေလထဲေၿပးေစ်း၀ယ္ရတာေပါ့……….ဟိဟိ ေဟာ့ေပါ့ဆိုတာမ်ိဳးက ေဆာင္းတြင္းပိုင္းမွာလုပ္စားတာပိုေကာင္းတယ္..ဘာလို ့လဲဆိုေတာ့ ေဆာင္းတြင္းမွာက ဟင္းရြက္ပိုစံုတယ္ေလ….ေနာက္ၿပီးေစ်းလဲသက္သာတယ္ …. ေပါေပါမ်ားမ်ားလဲရတယ္ ။ ခုေတာ့ဟင္းရြက္ကေစ်းလဲနဲနဲၾကီးတယ္ ေပါေပါမ်ားမ်ားလဲမရခဲ့ပါဘူး ။ ခုလုပ္စားတဲ့ေဟာေပါ့လုပ္နည္းကလြယ္လြယ္ေလးရယ္ ။ အလုပ္ေတာ့ နည္းနည္းရွဳပ္တာေပါ့ အရမ္းၾကီးလဲရွဳပ္ပါဖူး ။ ေဟာ့ေပါ့ထဲပါတဲ့ ပစၥည္းေတြကေတာ့ ၀က္ရုိး ၊ ၾကက္ရုိး ၊ ငါးရိုး( ႏွစ္သက္ရာ ) ထည့္လို ့ရပါတယ္ ။ ၀က္ရုိးဆိုရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးေပါ့ ။ ေနာက္ၿပီး ၾကက္ဥ ၊ ပိန္းဥ ၊ ငါးဖယ္လံုး ၊ ငံုးဥ ၊ မွ်စ္ေၿခာက္ ၊ ၀က္ေခါက္ ၊ ဂဏန္းအသား ၊ ၿပည္ၾကီးငါး ၊ ပုဇြန္ ၊ မုန္ညွင္းစိမ္း ၊ ေတာင္ေအာ္ရြက္ ၊ ေပါခ်ိဳင္ရြက္ ၊ ပဲရြက္ ….. ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ရာထည့္ႏုိင္တယ္ ။ ပထမဆံုး ၀က္ရိုးကို အရင္ၿပဳတ္ထားရမယ္ ။ ၿပီးရင္ ၀က္သားကိုေတာက္ေတာက္စင္းၿပီး ဆား ၊ ဟင္းခ်ိဳမွဳန္ ့ ၊ သာကူမွဳန္ ့ ၊ ၾကက္ဥ တို ့နဲ ့ေရာနယ္ …. အဲဒီနယ္ထားၿပီးသား ၀က္သားတစ္၀က္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ကို အလံုးေလးေတြလံုးၿပီး ေက်ာ္ ။

ဒါက၀က္သားလံုးေၾကာ္ထားတာ

ေနာက္ၿပီး ၾကက္ဥကိုက်ေတာ့ ခေလာက္ၿပီးပါးပါးေလးေတြေၾကာ္မွာ ၾကက္ဥထဲကို ဆားဟင္းခ်ိဳမွဳန္ ့မထည့္ရဖူး ။ အဲဒီေၾကာ္ၿပီးသား ၾကက္ဥထဲကို ေစာေစာကခ်န္ထားတဲ့ ၀က္သားကုိ ၿပားၿပားေလးေတြထည့္ၿပီး လိပ္ရမယ္ ။ အဲဒီၾကက္ဥနဲ ့၀က္သားလိပ္ထားတာကို ခႏုံထုပ္လို ့လည္းေခၚတယ္ ။

ဒါကခႏံုထုပ္

မွ်စ္ေၿခာက္ကိုလည္း ေရေႏြးနဲ ့ၿပဳတ္ၿပီး ပါးပါးေလးေတြလွီးထားရမယ္ ။

ဒါကမွ်စ္ေၿခာက္ မလွီးရေသးဖူး

ၿပီးရင္ ပိန္းဥကို အတံုးေလးေတြတံုးၿပီး ေၾကာ္ရမယ္ ။ မေၾကာ္ပဲထည့္မယ္ဆိုရင္ ဟင္းရည္က အရမ္းကိုၿပစ္သြားမွာ စိုးလို ့ေလ ။ ၿပည္ၾကီးငါးကိုလဲ အတံုးေသးေသးေလးေတြတံုးရမယ္ ။
အားလံုးၿပီးသြားၿပီဆိုရင္ ေဟာ့ေပါ့အိုးထဲကို မုန္ ့ညင္းစိမ္းရြက္ကို အရင္ထည့္ခင္းရမယ္ ။
ၿပီးရင္ ပိန္းဥ ၊ ၀က္သားလံုးေၾကာ္ ၊ မွ်စ္ေၿခာက္ ၊ ဂဏန္းသား ၊ ၿပည္ၾကီးငါး ၊ ပုဇြန္ ၊ ၀က္ေခါက္ ၊ ငါးဖယ္လံုး ၊ ငံုးဥ ၊ ၾကက္ဥခႏုံထုပ္ အားလံုးေပၚကို ၿပဳတ္ထားတဲ့ ဟင္းရည္ ကိုထည့္ ။
အေမႊးနံ ့ၾကိဳက္ရင္ေတာ့ တရုတ္မဆလာကို အေပၚဆံုးက ၿဖဴး ။
မီးထည့္ၿပီး မိနစ္ ၃၀ ေလာက္ဆိုရင္ေတာ့ စားလို ့ရၿပီ ။

ေဟာ့ဒါကေတာ့ေဟာ့ေပါ့အိုးၾကီး

ဒီေဟာ့ေပါ့ကေတာ့ ကိုယ္တိုင္လုပ္တာမဟုတ္ပါဖူး မမရဲ ့လက္ရာ၊မမလုပ္တာကို ေဘးနားကေန ေတာက္တိုမယ္ရ ေယာင္ေျခာက္ဆယ္ အေတာင္ေပါက္တယ္ ေျပာင္ေျမာက္တယ္ေပါ့….ဟိဟိ
အဲ့ဒီ့ေန ့က ေပါက္ေပါက္ဆုပ္ အမ်ာၾကီးပင္ပန္းသြားတယ္
လက္ေတြဆို ေညာင္းလို ၊့သြားေတြဆိုနာလို ၊့ဗိုက္ေတြဆို တင္းလို ၊့
မိုးကလဲေအးေအးနဲ ့ဆိုေတာ့ အရမ္းအရမ္းစားလို ့ေကာင္းတာပဲ ။
လူနဲ ့လည္းတည့္တယ္ေလ.. မယုံရင္ခုပဲလုပ္စားၾကည့္ပါလား...

အစအဆံုးဆိုရင္

ျပီးသြားျပီ

တိုးတိုးတိတ္တိတ္

ဆရာမေလးသည္ ပန္းခ်ီဆရာမတစ္ဦးၿဖစ္သကဲ့သို ့ သူမ၏ သံုးတန္းေက်ာင္းသားေလးမ်ားကို ပန္းခ်ီအႏုပညာ
ႏွင့္မိတ္ဆက္ေပးရန္ လက္မေႏွးတတ္ခဲ့ေခ် ။
သူမသည္ မိုနာလီဇာ ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ပံုတူကိုၿပၿပီး
"ကေလးတုိ ့ ဒီပန္းခ်ီကားကိုၾကည့္စမ္း ။ ေသခ်ာၾကည့္ၾက ဒါကမၻာအေက်ာ္ဆံုး ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ပဲ ။ တကယ္တမ္းေၿပာရရင္ ဒီပန္းခ်ီကားဟာ ေဒၚလာသန္းခ်ီၿပီးတန္တယ္ ။ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါငး္အေတာ္ၾကာၾကာက
ကိုရီးၿပတိုက္ကေန အခိုးခံခဲ့ရတယ္ "
ေက်ာင္းသားတစ္ဦးက ပန္းခ်ီကားကိုၾကည့္ၿပီး အေတာ္စိတ္လွ ုပ္ရွားေနတဲ့ပံုေပါက္လို ့ဆရာမက ေက်နပ္အားရ
စြာ လွမ္းၾကည့္ၿပီးေမးလိုက္တယ္ ။
" ၀ီလီယမ္ ........ မင္းဘာေၿပာခ်င္လို ့လဲ "
" ဆရာမ " ၀ီလီယမ္က အနားကပ္ၿပီး ႏွစ္ကိုယ္ၾကားေလသံနဲ ့ေၿပာလိုက္တယ္ ။ " ဆရာမ ၿပန္ေပးဖို ့မရည္
ရြယ္ဖူးလား "

အစအဆံုးဆိုရင္

ျပီးသြားျပီ

ဒါလဲဟုတ္သလုိလိုပဲ

ဆိုင္ရွင္ ။ ။ ေဟ့.... ဆိုင္ထဲမွာ စီးကရက္မေသာက္ရဖူးေလ။
ေစ်း၀ယ္ ။ ။ ဘာလဲဗ် ။ ဒီ စီးကရက္ကို က်ဳပ္ဒီက၀ယ္တာပဲ ။
ဆိုင္ရွင္ ။ ။ အဲဒါဘာၿဖစ္လဲ ။ ခင္ဗ်ားကို က်ဳပ္၀မ္းႏုတ္ေဆးေရာင္းတာနဲ ့ ဒီဆိုင္မွာပဲ၀မ္းႏုတ္ေဆး
အစြမ္းကို ၿပလို ့ရမလား ။

အစအဆံုးဆိုရင္

ျပီးသြားျပီ

ေၿမခြန္ေလခြန္ေကာက္ေသာ ဦးေပၚဦး

အခါတစ္ပါးတြင္ ဘိုးေတာ္ဦး၀ိုင္းက ဦးေပၚဦးကို က်ီစယ္လိုေသာ သေဘာၿဖင့္…
“ ေပၚဦးဟာ ငါ့ရဲ့အိမ္ေတာ္ထိန္းလဲၿဖစ္ ၊ ငါ၏အက်ိဳးကို အလြန္ပဲသယ္ပိုးတဲ့အတြက္
ေၿမ၀န္ခန္ ့ထားေတာ္မူမယ္ ။ နန္းေတာ္ၾကီးအတက္အဆင္း ေလွကားကစၿပီး အလ်ား
ခုႏွစ္ေတာင္ ၊ အနံခုႏွစ္ေတာင္ေၿမကို ကုန္ေအာင္စားရမည္ ။ ” ဟု အမိန္ ့ေတာ္ရွိေလသည္။

“ ေမာင္မင္းကို ေလွကားေၿခရင္းက ေၿမကိုစားေစသည္ ဟုလည္း အမိန္ ့ေတာ္ခ်မွတ္ခဲ့သည္ ။ ယခုတမူ ေမာင္မင္းသည္ေၿမၾကီးကိုမစားပဲ ေၿမခြန္ကို
ေကာက္ခံစားေနသည္မွာ ငါ၏အမိန္ ့ကုိဖီဆန္ရာၾကေနၿပီ ၊ ဘာမ်ားေလွ်ာက္ထားလိုသလဲ
ေပၚဦး ”

“ မွန္လွပါ ၊ အရွင္မင္း၏အမိန္ ့ေတာ္ၿမတ္မွာ ( ေၿမ၀န္ ) ခန္ ့ေတာ္မူမည္ဟု နန္းေတာ္ေလွကားေၿခရင္မွ အနံ ၇ ေတာင္မွ်ရွိေသာ ေၿမကို အပိုင္စားေစခဲ့ပါသည္ ။ ေၿမ၀န္
တို ့မည္သည္မွာ မိမိကို အပိုင္စားေပးထားသည့္ ေၿမေပၚသို ့က်ဳးေက်ာ္ၿဖတ္သန္းသမွ် ေၿမခြန္ေကာက္ရသည္မွာ အစဥ္အလာရွိပါသၿဖင့္ ဘုရင့္အမိန္ ့ေတာ္ အရသာ ေကာက္ခံရၿခင္းမွာ ေပၚဦးတြင္ အၿပစ္မရွိပါ ဘုရား ”

ဘိုးေတာ္ဦး၀ိုင္းက …….

“ ေပၚဦးကစကားကို အလြန္တတ္သည္ ။ ေၿမ၀န္ႏွင့္မေတာ္ ၊ ယေန ့မွစၿပီး ေလ၀န္အၿဖစ္ခန္ ့
ေတာ္မူလိုက္သည္ ”

ဟုေၿပာင္းလဲ သတ္မွတ္လိုက္သည္ ။
ဦးေပၚဦးသည္လည္း ဘုရင္မင္းၿမတ္က ငါ့အစြမ္းကို စမ္းေလသည္ ။ ဘာမွ်အရာမထင္ေသာ
ေလကိုစားေစသည္မွာ ငါ့အား က်ီစယ္ပ်က္ရယ္ၿပဳဟန္တူသည္ ဟု စဥ္းစားၿပီး ကမ္းနားဆိပ္တြင္လာသမွ် ရြက္ေလွမ်ားအား ကမ္းသို ့ကပ္ေစၿပီး ( ေလခြန္ေတာ္ ) ေကာက္ခံ
ေလသည္ကို ေလွသၾကီးမ်ားက ဆိပ္ကမ္းခြန္ အေကာက္ခြန္ေပးေဆာင္ၿပီးပါလ်က္ ၊ ယခုတဖန္ ( ေလခြန္ေတာ္ ) တိုးသည္ကို မေက်မနပ္ႏွင့္ ေစာဒက တက္ၾကရာ ၊ ဘုရင့္ေရႊနားေတာ္သို ့ ေပါက္ၾကားေလသၿဖင့္ ေပၚဦးကို ေခၚေတာ္မူၿပီး …….

“ ေပၚဦးေမာင္မင္းဟာ ဘယ္သူအမိန္ ့နဲ ့ အခြန္ေတာ္ တမ်ိဳးထပ္တုိးလို ့ေကာက္ရၿပန္တာလဲ ”

“ မွန္လွပါ …. ေလ၀န္အရာခန္ ့ေတာ္မူၿခင္း ခံရပါသၿဖင့္ ရြက္ေလွတို ့သည္ ဘုရာ့ကၽြန္ ငေပၚဦး ပိုင္ဆိုင္သည့္ေလကို ရြက္တုိက္အသံုးၿပဳၾကပါသၿဖင့္ ( ေလ၀န္ ) ၏တာ၀န္္အရ
ေလကို အသံုးၿပဳသူတို ့ထံမွ အခြန္ေတာ္ေကာက္ခံရၿခင္းၿဖစ္ေၾကာင္း ၊ ယခုပင္လွ်င္ အရွင္မင္းၿမတ္၏ စားဖိုေဆာင္တြင္ စားဖိုမွဴးကို ေခ်ာင္းေၿမာင္းၾကည့္ရွဴေနဆဲ…. အရွင္မင္းၿမတ္
အမိန္ ့ေတာ္ေၾကာင့္ တဖူနာသြားရေၾကာင္းပါဘုရား ”

“ ငါ့စားဖိုမွဴးကိုဘာေၾကာင့္ေမာင္မင္းက ေခ်ာင္းေၿမာင္းၾကည့္ေနရတာလဲ ”

“ မုန္လွပါ …. စားဖိုမွဴးသည္ ထင္းေရစိုကို သံုးမိေသာအခါ မီးေတာက္ေစရန္ ( မီးေၿပာင္း ) ကို မွဳတ္ရပါလိမ့္မည္ ၊ မီးေၿပာင္းသာမွဳတ္ခဲ့ပါလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးအပိုင္စားေပးထားသည့္ ( ေလ ) ကို အသံုးၿပဳသည့္အတြက္ ေလခြန္ေတာ္ေကာက္ရန္ ေခ်ာင္းေၿမာင္းေနၿခင္းၿဖစ္ပါေၾကာင္း ဘုရား ”

“ ကဲကဲ ငါက်ီစားေတာ္မူတာပါ ၊ ( ေလ၀န္ ) အရာကလဲႏုတ္သိမ္းလိုက္ပရေစေတာ့ ၊ ေလခြန္ေတြလဲမေကာက္ပါနဲ ့ေတာ့ ၊ ေတာ္ေတာ္ၾကာ အႏၱရာယ္ မလြယ္ႏုိင္လို ့ ေလလည္တာေတာင္ အခြန္ေကာက္ဦးမယ့္ ေပၚဦးပဲ ” ဟု ရယ္ေမာရင္း ေလ၀န္အရာႏုတ္သိမ္းလိုက္ၿပန္ေလသတည္း ။

အစအဆံုးဆိုရင္

ျပီးသြားျပီ

စုေဆာင္းထားေသာ ဒႆနေလးမ်ား

+ လူေတြဟာ အမ်ားအားျဖင့္…..
အျဖဴေပၚကအမဲစက္ကိုပဲျမင္တတ္ၾကသလို
အမဲေပၚကအျဖဴစက္ကိုပဲျမင္တတ္ၾကပါတယ္။

+ လူတေယာက္ရဲ႕ပ်က္ဆီးမႈဟာ
တခ်ိဳ႕ကဗီဇေၾကာင့္လို႕စြတ္စြဲတယ္
တခ်ိဳ႕ပတ္၀န္းက်င္ေၾကာင့္လို႕သံုးသပ္တယ္…
ဥပမာ----
လူငယ္ေလးတေယာက္ ငယ္ငယ္တုန္းကတအားလိမ္မာတယ္
အရြယ္ေရာက္လာလို႔ပတ္၀န္းက်င္ထဲ၀င္ဆန္႔တဲ့အခါမွာ
မေကာင္းမႈေတြလုပ္တတ္လာတယ္....
ဒါေၾကာင့္ ပ်က္ဆီးမႈဟာ ပတ္၀န္းက်င္ေၾကာင့္ျဖစ္တယ္လို႕စြတ္စြဲၾကတယ္..
ဒါေပမယ့္………
ပတ္၀န္းက်င္ကိုခင္မင္တတ္တဲ့
မေကာင္းမႈကိုေမြ႕ေလ်ာ္တတ္တဲ့ ဗီဇဟာ
အဲဒီလူငယ္ေလးရဲ႕ ကိုယ္တြင္းမွာ ရွိေနတယ္ေလ….။

+ လူဆိုတာ ကိုယ့္သမိုင္းကိုယ္ေရးတာပါ….
ဘယ္သူ႕ကိုမွဂရုစိုက္စရာမလိုပါဘူး….
ဒါေပမယ္………………..
ကိုယ္ေရးတဲ့သမိုင္းလူအဖတ္ခံရဲဖို႔လိုတယ္…။

+ မိဘေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕အိပ္မက္ေတြကို
သားသမီးေတြထဲဆက္သြင္းျပီး အေကာင္အထည္ေဖၚေစခ်င္ၾကတယ္..
မိဘရဲ႕ အိပ္မက္ေတြကိုဆက္မက္တဲ့သားသမီးက သားသမီးအလိမၼာေပါ့..
ကိုယ့္အိပ္မက္ကိုယ္မက္ခ်င္တဲ့ သားသမီးကေတာ့…………….
==အဲဒါဆိုရင္….
လူတေယာက္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္စဥ္းစားဆင္ျခင္ဥာဏ္၊
ကိုယ္ပိုင္စြမ္းရည္ကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ထားသလိုျဖစ္မေနဘူးလား..။
တခုေတာ့ရွိတယ္…
ဘယ္မိဘမွ ကိုယ့္သားသမီးကိုအိပ္မက္ဆိုးမမက္ေစပါဘူး……။

+ ဘ၀ဆိုတာ ဒုကၡေတြရွိေနမွ လွမွာပါ..
ဘ၀လမ္းကေျဖာင့္ျဖဴးလြန္းရင္ အေကြ႕တခုခုမွာ အထိနာမွာေပါ့
အမွန္ေတာ့ ဒုကၡဆိုတာ စြမ္းရည္ေသြးတဲ့ ေက်ာက္စက္ေလး တခုေပါ့…..။

+ ေကာင္းကင္ကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္ပါ..
ဒါေပမယ့္ ေျခေထာက္နဲ႔ေျမႀကီးမလြတ္ေစနဲ႔ေပါ့……….။

+ ကိုယ့္အမွားကို မွားပါတယ္လို႕လက္ခံျပီး
ၿပင္ရဲတဲ့ သတိၱ ဟာေတာ္ေတာ္ကိုႀကီးမားပါတယ္………။

+ အခက္အခဲနဲ႔ေတြ႕တဲ့အခါ
ကံဆိုးေလျခင္းလို႕မေတြးပါနဲ႔
ဘာသင္ခန္းစာယူရမလဲလို႔ေတြးၾကည့္ပါ………။

+ လက္ရွိ အတြးအေခၚနဲ႔ လုပ္ကိုင္ပံုကိုမျပင္ပဲ
ဒီအလုပ္ကုိပဲဆက္လုပ္ေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့………
ေနာက္တခါလည္း ဒီအမွားပဲထပ္ေတြ႕မွာေပါ့…..။

+ လမ္းမွားေနတဲ့သူဟာ
ျမန္ျမန္သြားေလပန္းတိုင္နဲ႔ေ၀းေလပါပဲ..။

+ ေလာကႀကီးက
ေအာင္ျမင္မႈကို အခက္အခဲေတြၾကားမွာ ၀ွက္ထားျပီး
ဒုကၡေေတြကို အေစာင့္ထားတယ္…..။

+ အခုတိုက္ေနတဲ့ေလေၾကာင္းကို
မင္း ဘယ္လိုမွမေျပာင္းနိုင္ဘူး…..ဒါေပမယ့္
မင္းရဲ႕ ရြက္အေနအထားကိုေတာ့ ေျပာင္းလို႔ရပါတယ္..။

+ မျဖစ္နိုင္ဘူးဆိုျပီး မလုပ္ပဲေနရင္
မျဖစ္ဖို႔ေသခ်ာပါတယ္………။

+ အမွားတခုလုပ္မိလို႔
အဲဒီအမွားထဲက သင္ခန္းစာမယူမိရင္
ေနာက္ထပ္အမွားတခုကို ထပ္က်ဴးလြန္တာနဲ႕တူတူပါပဲ….။

+ အမွားနွစ္ခုေပါင္း ရင္အမွန္တခုျဖစ္မလာနိုင္ဘူး..
သူမွားလို႔ပါဆိုျပီး ကိုယ္လဲလိုက္မွားပိုင္ခြင့္ရွိတယ္လို႔သေဘာထားလို႔မရဘူး……..။

+ အခက္အခဲတခု…………
စေတြ႔တဲ့အခါမွာ စိတ္ညစ္မယ္.
ၿဖတ္သန္းတဲ့အခ်ိန္မွာ ရင္ခုန္မယ္၊ေမာပန္းမယ္…
ေအာင္ျမင္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေက်နပ္မယ္၊ဂုဏ္ယူမယ္..
ေနာင္တခ်ိန္ အဲဒီအခက္အခဲကို အားပါးတရျပန္ေျပာလိမ့္မယ္……….။

+ မမွားေသာေရွ႔ေန၊မေသေသာေဆးသမားမရွိတဲ့
ဒါေပမယ့္ အဲဒါဟာေျဖသိမ့္စရာျဖစ္တယ္…
လက္ကိုင္ထားစရာမဟုတ္ဘူး……………..။

အစအဆံုးဆိုရင္

ျပီးသြားျပီ